Pinksterweekend 2007: laag water rond 12 uur. ’s Nachts dus heerlijk hoog en droog. Overdag uren tijd om een boekje te lezen, wad te lopen, schelpen te rapen, appeltaart te eten, te klaverjassen, (nog meer) te slapen, of … in het (ouderwetse) papieren logboek te schrijven. Maar daar heeft volgens mij niemand aan gedacht ;-(
Zaterdagochtend stap ik om half acht in de trein naar Leeuwarden. Vrijdagavond te lang aan het bier gezeten. Ik klok een paar liter water naar binnen en slaap in de trein verder. Die keren dat ik m’n ogen open doe, zie ik donkere wolken, en spatten de regendruppels tegen de ramen van de trein. Fijn vooruitzicht ;-( In Leeuwarden neem ik de bus naar Lauwersoog. Rond half twaalf arriveer ik bij De Vriendschap.
Vivienne is – via Groningen – net voor mij gearriveerd. De rest van de bemanning heeft zich vrijdagavond en eerder op de ochtend al verzameld. Joost was vrijdagavond, met de laatste bus uit de bewoonde wereld, de eerste. Daarna kwamen Peter, Maaike, Annelies en Willemien. En ‘s ochtends rond een uur of vier plofte Jasper, die vrijdag nog in Italië was, in zijn kooi.
Nog wat koffie en boterhammen vertrekken we. De boodschappen zijn al gedaan en er is een auto naar Herbajum (ons reisdoel) gebracht. Ieder van ons heeft wel een weersvoorspelling gezien of gehoord. Het belooft een rustig, maar nat, weekend te worden. Windkracht 3, dáár zijn we het over eens. Echter, uit welke richting, dáár zijn de voorspellingen tegenstrijdig in.
We varen met laag water de sluis uit, de Zoutkamperlaag op. Een lekker windje uit het noordoosten. En ook de zon laat zich af en toe zien! Mooie Nederlandse luchten. En rust! Het Wad is verlaten. Zeilend Nederland ligt blijkbaar liever in de haven! Zonde!!! We zijn echter niet de enige. Bij de derde of vierde boei van het Wierummerwad liggen twee schepen te wachten op meer water. Ook wij lopen vast. Tijd voor lunch. Vivienne en Joost Roeien in de Leukotea (?) naar een mosselbank verderop. Als we weer los zijn pikken we hen én twee emmertjes mosselen en oesters op. Af en toe schuiven we nog even over een hobbeltje. Als alle anderen nog op het wantij liggen te wachten, liggen wij al achter het anker op de Bosplaat bij Ameland.
We roeien - in ploegendienst - naar de kant. Dat valt niet mee met 4 coaches aan boord. Rondje rechtsom, stukje rechtvooruit, rondje linksom… Jasper schiet er een fotosessie van. We bekijken de slenk, eten lamsoor en zeekraal, krijgen baggerpoten, en spotten wat vogels. Jasper en Annelies roeien in recordtempo terug. Vivienne is inmiddels al begonnen met koken. We eten een heerlijk rijst-prutje. De salade van lamsoor valt tegen. Ook roergebakken wordt het niet meer lekker.
De volgende ochtend vroeg op! De regen tikt op de boot. Dat bevordert mijn opstaan niet. We hebben voorspeld dat we rond half zes los komen. Het wordt een half uurtje later. We hoeven gelukkig dus geen haast te maken. De dames uit de dirk (Maaike, Annelies en Willemien) zijn toch te langzaam en missen het vertrek. Morgen herkansing 
De wind komt nog steeds uit het noordoosten, maar is wel wat steviger dan zaterdag. Het regent vrijwel onophoudelijk. We vliegen op het fokje onder Ameland door. We snijden een stukje af over het natuurgebied. Ondanks dat zien we géén zeehonden! Misschien gaan we te hard??? Soms wel 7 knopen! Maaike luistert een weerberichtje. Wie raad de kans op regen goed? 44%. Nou, wij hebben ons deel wel gehad! De voorspelling geeft ook een storm met windkracht 8 voor de volgende dag. Peter besluit door te gaan naar het Groene Strand. Dan kunnen we desgewenst vanavond nog door naar Harlingen. Geen schelpen van Het Oerd dus. Ook Terschelling vliegt voorbij. Het blijft regenen. De wind trekt aan. We sjezen dus door. Rond twaalf uur snokken we op het Groene Strand. Natte schoenen, natte sokken, natte broeken, natte truien en t-shirts… Tijd om op te drogen en warm te worden.
We vallen droog. Weer tijd voor van alles. Het wordt zelfs een beetje droog buiten! Annelies, Jasper, Maaike, Vivienne en Willemien gaan in West-Terschelling appeltaart eten. Voor de achterblijvers nemen ze een stukje mee terug. Wat een luxe! De Vriendschap heeft veel bekijks van strandwandelaars.
Rond vieren halen we het anker weer op. We varen door naar het Franse Gaatje. De voorspelde windkracht 8 blijkt vals alarm. Morgen zullen we op ons gemakje terugvaren naar Harlingen. We ‘vliegen’ weer alleen op het fokje. Weer geen zeehonden ;-(
Rond zessen varen we vast. Het is dan ongeveer 2 uur voor hoog water. We gaan uitgebreid aan de borrel. Dat hebben we wel verdiend! Daarna moeten de oesters er aan geloven. En dan de mosselen. Helaas gaan we bonken als we echt droogvallen. En dan is er ook nog andijviestap (met kaas, spekjes en een lekker crème fraiche - dillesausje). Ruim 3 kilo’s aardappelen. De pan gaat schoon leeg. Annelies, Joost en Peter duiken in bed. Peter neemt Linda mee. Na een spelletje klaverjassen, valt ook de rest om van de slaap.
Weer vroeg op. Om zes uur hebben we al lekker rustig ontbeten. Wat zou ik een hoop tijd hebben, als ik dat thuis ook zou doen! We varen een uurtje lekker. En spotten onze eerste, tweede en nog meer zeehonden! Helaas, al snel daarna zakt de wind in. We hebben ook nog eens een langere terugweg - via de Inschot – verkozen ;-( De motor gaat aan. Het zeil mag gelukkig blijven staan tot aan de haven. Zo ziet het er in ieder geval goed uit
Rond half elf zijn we bij de sluis. Vivienne haakt af, ze is vanochtend wakker geworden met migraine. Joost vergezelt haar naar de trein. De Vriendschap is rond 12 uur Herbajum. We maken schoon en verorberen de rest van de scheepsvoorraad. Jasper neemt nog een duik (modderbad?).
Als we naar de auto lopen, vallen de eerste druppels. We rijden met de auto van Peter naar Lauwersoog. Maaike ligt al na 5 minuten in coma. Ook Annelies, Jasper en Willemien houden uiteindelijk hun ogen niet open. In L’oog staan de auto’s van Maaike en Jasper. Onze wegen scheiden. Ik rijd met Peter mee naar Gouda. Het is noodweer op de snelweg. Enkele malen kunnen we de auto’s voor ons nauwelijks zien. In de Flevopolder zakken mijn ogen langzaam dicht. Ook Peter kan wel een cappuccino gebruiken. En dan zijn we in Gouda. De auto ruikt zijn thuis en neemt de afslag naar huis in plaats van naar het station! Een half uurtje later stap ik moe en voldaan onder de douche! Snel een wadweek reserveren! Dit vraagt om meer!
Reactie van Rob Meerwijk op 14 juni 2007 om 16:17 uur
Mooi avontuur! Eens kijken wie dit weekend wil schrijven…
