Die prachtige wadden

Twee jaar geleden vroeg mijn dochter Jikke of ik niet eens zin had om mee te gaan op een skûtsje. Nou dat leek me wel wat en heb toen een heerlijk zeilweekend gehad (eind oktober 2005) op het Markermeer met de Vriendschap. Maar toen had ik wel meteen de behoefte om die mooie boot (sorry schip) eens op de Waddenzee mee te maken. Deels omdat zo’n skûtsje daarvoor gemaakt is en deels omdat de waddenzee gewoon een heel mooi en uniek natuurgebied is.

Vrijdagavond (29 juni 2007) waren de meeste mensen (Rob, Coby, Jikke, Robbert, Joost en ik) al aanwezig in Herbaijem. Zaterdag kwam Esther de ploeg nog versterken.  Gezien de verwachtte wind op zaterdag en zondag hebben we gekozen voor een tocht naar de koffiebonenplaat op Terschelling. Dat is de meest oostelijke punt waar je normaal gesproken niet zo makkelijk kunt komen.

Rob de schipper had al inkopen gedaan op vrijdagavond voor de rest van het weekend en toonde zich een goed inkoper en een goede kok. We hebben o.a. heerlijk genoten van zijn gebakken eieren met spek van slager Blom!

De heenweg op zaterdag was met een goede westenwind en twee reefjes in het grootzeil heel snel. Zonder overstag te gaan vanaf Harlingen waren we rond de middag al voor anker vlak bij de kust van Terschelling.

Van tevoren hoopte ik dat we zouden droogvallen op het wad, dat leek me zo’n mooie belevenis! Wat ik me niet gerealiseerd had hoeveel gereken daarvoor nodig is. Als je ’s morgens een bepaalde tijd wilt vertrekken moet je dan bij opkomend water op dat moment voldoende water hebben onder de boot. Dan moet je terug rekenen waar je die avond ervoor het anker moet laten vallen. En dan maar hopen dat je de tabellen goed gelezen hebt en voldoende rekening gehouden hebt met stroming, springtij en wat niet meer. Spannend allemaal!

Zaterdag hebben een heerlijke wandeling over het wad naar Terschelling gemaakt en via het Noordzeestrand weer terug naar het wad waar de Vriendschap inmiddels volledig drooggevallen was.

Tijdens de wandeling op het wad voelde Jikke kokkels onder haar voeten. Na de wandeling hebben we een paar emmers gevuld zodat we zondag na terugkeer in Herbaijem nog een heerlijk hapje hadden!

Na nog een avondtochtje zijn we opnieuw voor anker gegaan met de bedoeling de volgend ochtend op tijd weg te kunnen zijn. Je gaat dan slapen op een deinend schip en de volgende ochtend nog in mijn bed duurde het een tijdje voor het tot me doordrong dat ik helemaal geen geklots hoorde en dat we volledig stillagen, prachtig! Gelukkig kwam het water weer op volgens de planning en konden we op tijd vertrekken

De terugtocht op zondag was lastiger omdat we veel overstag moesten en bij hoogwater over een zandplaat heen moesten zijn.

Maar ook dat verliep volgens planning zodat we op tijd weer in Herbaijem terug waren om te genieten van de kokkels en van de mooie herinneringen

Voor mij een onvergetelijk weekend, door de goede sfeer in de groep, het prachtige skûtsje, de goede wind en die prachtige wadden!