Wicca week 2012
Zaterdag 22/6: Oerol 2012 heeft een windkracht 7 staartje en Vriendschap ligt in de haven van Terschelling te wachten op de nieuwe bemanning, die met Doeksen of de EVT arriveert. De wolkjes waaien hard over als Arnoldine, Ruth, Janneke , Pieter, Joep, Aletha en Bernard (schipper) hun wensen en vooral beperkingen t.a.v zeilen kenbaar maken op het achterdek. Zere schouders, rug, oververmoeidheid overheersen op het bedaardenbootje.
Eerst nog een voorstelling Seasaw bijgewoond op de dijk. We hebben geen toegangskaartjes.Aletha en Joep liggen al enige tijd te wachten in het gras uit te rusten terwijl de dansers steeds dichterbij komen, Ruth komt van rechts over het fietspad aangewandeld. Bernard Pieter en Janneke pretenderen nergens vanaf te weten; turend over het water naar de vogeltjes. De organisatie staat oogluikend toe dat we ons onopvallend bij het publiek aansluiten. Het is tenslotte openbare fietspad. Vol bewondering kijken we naar de souplesse en lichaamsbeheersing van de dansers en het vertrouwen dat de een de ander precies getimed opvangt. Hadden wij nog maar zulke jonge getrainde lijven..
's Avonds patat eten en naar de Stay Okay voor een optreden van de Avondturen, verhalen begeleid door bandje. Ook leuk maar wel veel woorden..
Zondag 23/6: Met ZW 5-6 dwars overal overheen ( volgens Arnoldine) in 4 uur naar Nes gevaren. Veel nattigheid en een test voor onze regenkleding. Een geep sprong in het gangboord, dat had de vis beter niet kunnen doen. "Is ie eetbaar?", vroeg Bernard. "Ja", zie de opperheks, waarop de schipper naar voren stoof en de vis met beide handen stevig vasthield terwijl Ruth de kop eraf sneed ( met excuses). In een oogwenk was zijn lot bezegeld, vissoep.
Mooie ankermanouvre op zeil op het strandje net achter de veerboot en snel de kachel opgestookt.
Maandag 24/6: Ontbijten met verse broodjes van de bakker. Nes verkennen, kachelhout jutten. Voor je het weet stond het water rond het schip weer 1,5m hoog en kost het alle moeite om het pallet boven je hoofd droog te houden- niet dus. De kleren wapperen droog. De wind waait te hard voor een partijtje kruisen en we wachten en gaan vlak voor LW nog een mooi klapje maken en eindigen in het Dantziggat. Op het fokje tussen de de hoge banken met veel zeehondjes en iedereen gaat tevreden slapen.
Dinsdag 25/6: De volgende ochtend "op de tast" zonder betonning terug gevaren met de ebstroom mee. Aan de andere kant van het Amelander Gat wachten we op hoger water en stroom mee. Koffie met sucker bolle en een slaapje. De grijze lucht trekt open. We varen onder Terschelling door over platen en de zon komt te voorschijn. De luchtspiegelingen zijn prachtig. De brandaris lijkt 2 maal zo lang, de witte duinen lijken wel krijtrotsen. We laten ons tot stilstand komen in het Fransche Gaatje. Het zwaard heeft een spoor getrokken van de geul tot op het zand van de richel. Als blijde kinderen dartelen we in het zonlicht en het afvallende water. Aletha en Joep lopen naar het hutje van de vogelbescherming. Een vereenzaamde vrouw komt hen bijna huppelend tegemoet met de vraag of we misschien iets te vragen hebben.. Ze was bijna gek geworden van de harde wind en wij zijn de eersten die haar in haar zelfgekozen eenzaamheid komen opzoeken. Na de befaamde courgettesoep van Arnoldine en macaronisalade van Bernard is het een prachtige windstille zomeravond. Na het eten gaan Pieter, Ruth en Aletha op oesterjacht met komen terug met een een AH tas vol boodschappen. De cassiere was nergens te vinden. We besluiten nog even in het paradijs te blijven. De zon gaat prachtig onder achter een roze veren deken.
Woensdag 26/6: Er heerst een gespannen sfeer aan de boord, we smeden plannen voor een kunstroof op Vlieland. Twee "Bugels" liggen in het dorp opgeslagen bij het duo drijfhout en een derde bij het posthuis. Onder het mom dat het brood op is gaat een groepje van 4 aan de wal en splits zich op. Bernard is verantwoordelijk voor de vluchtroute met de leucothea. Al snel komen Ruth en Joep terug met de buit, welke onder het bed voor de mast wordt verstopt. Dan varen we door naar de baai onder het Posthuis. Janneke weet hier goed de weg. Onopvallend lopen we in vuile kleren over asfalt naar het juppie Posthuis; nietsvermoedende fietsers worden begroet en een enkeling zegt wat terug. Hoe zouden ze ons beschrijven in hun getuigenverklaring? Na een ijsje op het terras te hebben gegeten, eist Ruth brutaal haar schilderij op, wat hier al een aantal maanden stond te drogen. Koelbloedig nemen we nog een duik in de Noordzee en keren terug aan boord met de buit. Nu moeten we alleen nog zien dat we de schilderijen in het kerkje van Oldenzijl krijgen voor een tentoonstelling. 's Avonds worden oude zeekaarten creatief ingekleurd met spreuken van de week.
Donderdag 27/6: Pieter, Joep en Ruth en Janneke en Bernard zijn al vroeg uit de veren varen stilletjes weg van het eiland van 03:00 tot 04:00uur naar dieper vaarwater. Nog ff terug naar bed en dan met laag water voor het eierlandsche gat, de steiger van de vliehorst ziet er indrukwekkend uit. Het water is kalm en de vuurtoren van Texel is een mooi baken. Ter vermaak zetten we Pieter af op het strand voor een ochtendwandelingetje en pikken hem even verder weer op. We lopen vast op een bank, prima zand voor een sweinstein druip kasteel bouwen. Met schepje en emmertje komt ieder weer tot zichzelf. We lopen deels ontbloot een pentagram terwijl de achterblijvers aan boord denken dat het om een dansvoorstelling gaat. We schuifelen over de platen tot er geen land meer in zicht is door " the middle of nowhere" en gaan voor anker naast een prik in het amsteldiep. Haren wassen en uitgebreid borrelhappen.
Vrijdag 28/6: Uitslapen to 09:00u en op het fokje terug, verplichte getijde break met koffie als we vastlopen. Met ruime wind door naar de zuiderhaven van Harlingen. Iedereen is weer uitgewaaid en opgeknapt na een weekje zwerven op het wad.*
Aletha
PS iemand nog leuke foto's?