Weekend 24/25 oktober 2009
Zeilen - Natuur - Water - Wind - Vrijheid - Volle zeilen - Snelheid - Regen - Golven - Schuim - Zon - Hijsen - Vieren - Lekker eten - Gastvrijheid - Rust - Gezellig - Fantastisch -
Vriendschap. De belefenis van een tocht op De Vrienschap is eigenlijk niet te omschrijven in een logboek. Je kunt het eigenlijk het beste zelf meemaken. Toch een poging om een verhaal in het logboek te schrijven van een heerlijk weekend meezeilen op De Vriendschap. Voor mij voor de eerste keer, en geen zeilervaring, dus hopelijk heb ik de termen nog een beetje onthouden.
Na de strontrace ligt De Vriendschap nog bij de sluis. 's Morgens ligt hij/zij mooi in het zonnetje.
Als we allemaal aanwezig zijn (Rob, Coby, Vivienne, Aletha, Jaap, Isaak, Henk, Sandra) gaan we eerst de boodschappen halen. Ondertussen maken de andere De Vriendschap klaar voor vertrek. De haven voor de sluis komt ondertussen vol te liggen met vissers die terugkomen ivm de feesten en visserijdagen.
We kunnen gelijk met de zeilen op Het Soal uitvaren en het IJselmeer op. Ondanks dat het begin van de dag er zonnig uitzag is dit snel veranderd. Het wordt grijs en vochtig. Toch zeilen we met volle zeilen met windkracht Zuid-Oost/Oost 4-5 richting Stavoren. Na een stuk gevaren te hebben met Vivienne als stuurvrouw en de anderen voor alle andere taken aan boord,draaien we terug naar Stavoren om bij een strandje in de luwte voor anker te gaan. De gps geeft trouwens aan dat we zeker 7 knopen varen. De lunch met bruine bonensoep en boterhammen wordt verzorgt door Aletha. Dat smaakt goed en gelijk wat opwarmen in het roefje.
Omdat meer windkracht wordt verwacht, wordt een reef in de zeilen gelegd. Met stuurman Isaak gaan we met een strakke koers van 60 graden richting de kust van Noord Holland. Alles overigens onder de vakkundige en geduldige leiding van schipper Rob. Als de kust net in zicht is, draaien we om en denderen we terug naar Stavoren. Het is goed te merken dat de wind is toegenomen. Zeker uit de luwte zijn de golven en schuimkoppen zichtbaar. Maar De Vriendschap rolt er rustig overheen.
Op het laatste moment is de ingang van de haven van Stavoren pas zichtbaar. De sluis gaat gelijk voor ons open, en na het strijken van de zeilen kunnen we de sluis in. In de jachthaven van Stavoren vullen we de watertank bij. We gaan voor anker op een mooie overnachtingsplek in de Geeuw (of was het toch de Morra). Het kachteltje gaat aan en er wordt geweldig gekookt door Aletha. Ondertussen drinken we wat met "droge" worst en knabbels. Daarna smaakt de curry met rijst goed en koffie, thee en het toetje mag ook niet ontbreken. De afwas wordt gedaan, en de pannen worden met veel geduld als een puzzel in elkaar gepast door Henk. Daarna is iedereen voldaan en moe en zoekt een plekje om te slapen. Ondanks de waarschuwingen van snurkers en een prater horen we 's nachts alleen het klotsen van het water.
We hebben een uur extra door het verzetten van de klok, maar toch is de ochtend snel gekomen. De lucht ziet er goed uit, blauw en wat wolkjes. Na het ontbijt met eieren met spek (van Rob), yoghurt en brood, wordt De Vrienschap weer klaargemaakt voor vertrek. Tot mijn grootste verbazing krijg ik de rol als stuurvrouw aangewezen. Eerst met alleen de fok, maar als we op de Fluessen zijn gaat ook het groot zeil omhoog. En wat is dat een machtig gevoel, aan het roer van De Vriendschap. Gelukkig staat Rob dichtbij, want het gaat best hard en vooral het overstag gaan is best een wennen, of een klein slootje ingaan waar ook nog eens een andere grote zeilboot ligt.
Net voor de pauze neemt Henk het roer over en zeilen we door kleine slootjes voordat we voor anker gaan voor de lunch. Vivienne zorgt voor de eieren en Coby smeert de boterhammen. Het zonnetje schijnt vollop dus we kunnen op het dek zitten. Een aantal mensen gaan even onder zeil want er lijkt een virusje rond te hangen.
Na een stukje rustig varen over verschillende meertjes en brekken gaan we kruisen in een smal slootje. Voor mij de eerste keer, de mensen op het voordek moeten alert reageren. Wat een schipperskunsten! Helaas moeten we daarna de zeilen strijken voor de eerste brug en gaat de motor aan voor het laatste stukje op de Lange Vliet en de 5 of 6 bruggen. Terug naar de vaste ligplaats van De Vriendschap. En zo was het weekend weer voorbijgezeild.