Weekend 12/13 April 2014

Aan boord: Bernard (schipper) Vivienne (dagschipper), oma Ineke en Fynn, Jorn en tante Aletha, Willem de Haan

Laat de opstapper Willem die Vriendschap had gegoogled nu net om de hoek wonen van mijn neefje Jorn. Dus dat was makkelijk met vervoer naar Workum. Oma Ineke en Fynn hadden op de terugweg geluk en haalden precies de trein naar Leeuwarden op zondag. Vivienne wist de weg.

Na een kort veiligheidsrondje voeren we door de pas gerenoveerde sluis 't Soal op. Het was prachtig weer en we moesten wachten om geschut te worden want de bootjes lagen te wachten. De sluiswachter geloofde dat het abonnement onderweg was, maar maakte voor de zekerheid nog een aantekening. Water en diesel, proviand en iedereen aan boord en de zeilen werden gehezen op het IJsselmeer. Fynn aan het roer bij de vuurtoren en zwaaien naar Reid en Connelie die ons vorige week nog lekker eitjes hadden gegeven van de kipjes. Met een rustig windje werden de rakbanden gesteld en mocht iedereen die wou aan het roer staan. Fynn had al snel een uitkijkpost in de mast ontdekt en waarschuwde ons voor elk ander schip; totaal 76 zeiltjes geteld op het IJsselmeer. Prachtig voorjaar!

Bij Stavoren weer naar binnen en overnacht op het eilandje in de Fluessen. De koele dagschipper Vief liet zich niet kennen toen Bernard plots van boord sprong en de Leucothea los gooide. Die komt wel roeiend thuis en we voeren op ons gemak de aanlegplaats binnen. Een wel heel bijzondere aanlegmanouvre waarbij het anker de paal omhelsde. Met wat gepruts en geboom lagen we heerlijk beschut. Jorn en Fynn trokken erop uit met hakbijl en zaag en hadden in mum van tijd een kampvuurtje gestookt. Whisky was door Willem aan boord gesmokkeld en zo blijf je heerlijk warm.

De volgende ochtend stralend zonnetje op het achterdek. Niemand had haast behalve de schipper die alweer plannetjes aan het maken was om de bemanning waar voor hun geld te bieden. 3x een rondje rond het eiland en de snelste tijd krijgt een paashaas. Eenmaal buiten stond er toch een straf windje en werd het rif toch maar weer gestoken; alvorens koers te zetten naar Heeg voor koffie. Er lag een prachtig houten bootje; een jonkie met vleugeltjes. En de doppiocappucinoapparaatonderhoudsmonteurdiplomauitreikingsgebouw woorden maakten de tafel aan het lachen. Met een stevig bries en Jorn aan de fok opkruisen en dat zonder een handje in een blok te krijgen. Z'n tante was opgelucht toen de zeilen werden gestreken en we koers zetten door de sloot naar Workum. Bij watersport winkel de Liefde nog snel een rekening courant geopend; daar komen we nog vaker. Wie gaat er mee?

Aletha