Naturistenweek augustus 2011
Opvarenden waren Paul en José, Hans, Ralph, Janneke en schipper Rob.
Het was een dynamische week, de wind kwam uit alle hoeken van de windroos en varieerde in kracht tussen bladstil en 5. Ook de neerslag was wisselend, steeds weer berichten luisteren en plannen aanpassen. Meest hebben we het droog gehouden. Hans en José hebben de hele week heerlijk voor ons gekookt, José heeft veel thee, koek en andere hapjes voor ons gemaakt. Paul zorgde voor de muzikale omlijsting en Ralph, Janneke en Hans mochten met de touwen en zeilen spelen. Zoals al haast gebruikelijk zorgde Janneke vaak voor de koffie. Rob heeft ons allemaal geleerd hoe je een touw op een kikker belegd en heeft ons veilig en gezellig door deze week heen gezeild, hulde!
Het oostwad
We stapten op in Lauwersoog, Paul en José waren vrijdagavond al gearriveerd, de anderen kwamen op zaterdag, na het doen van de boodschappen zijn we voor de wind op de fok naar het Simonszand gevaren. Droogvallen, wandelen en zeehonden kijken. Het was heerlijk weer, een mooie start. Op zondag zijn we naar de Engelsmanplaat gegaan, met vol zeil tegen de wind in, prachtig zeilen. Zowel de Engelsmanplaat als het Simonszand worden jaar na jaar kleiner. Verschillende mensen gingen wandelen over de Engelsmanplaat, Janneke bleef wat lang met een vogelwachter praten en kwam daardoor later terug dan ze leuk vond, het water was inmiddels tot kniehoog gestegen.
Windstil
Op maandag zijn we naar Ameland gevaren, maandagavond hebben Ralph, Hans, Paul en Janneke het eiland onveilig gemaakt, ze kwamen terug op het schip met een mooi nieuw spreekwoord: ‘komt tij, komt raad’. Dinsdagochtend hebben dezelfde heren samen met José boodschappen gedaan. Rob heeft ze met het bootje van de dijk afgehaald. Voorzien van proviand konden we weer verder. Buien dreigden, dus goed ingepakt zijn we van wal gestoken, Janneke mocht aan het roer maar toen de veerboot onverhoeds vertrok heeft Rob het gauw van haar overgenomen. Deze dag dreigden van alle kanten buien maar we zijn er goeddeels tussendoor gezeild. In de loop van de middag werd het windstil, zo stil dat Janneke naast de boot kon gaan zwemmen. Paul is pannenkoeken gaan bakken en met een stilhangend zeil hebben we dat allemaal lekker opgegeten. Toen kwam er toch weer iets wind en konden we verder. Uiteindelijk moesten we op de motor, nauwelijks wind en tegenstroom. De Koffieboonenplaat lag vol met zeehonden, een prachtig gezicht. We zijn op de rand van de Boschplaat drooggevallen, heel weids en mooi. Tijdens de borrel speelden een paar zeehonden in het ondiepe water achter ons, de hele avond bleef het droog en warm.
Het groene strand
Woensdag zijn we op het groene strand van Terschelling gearriveerd. Paul had inmiddels ernstig last van zijn knie maar de huisarts had pas ’s middags om 4 uur tijd voor hem, toen is er een afspraak gemaakt met de huisarts in Workum. Op Terschelling hebben verschillende opvarenden gewandeld en/of het dorp bezocht, het was heel de dag mooi weer. Rob heeft zich verbaasd over een tjalk naast ons die het anker al had gehesen voordat het water hoog genoeg was. Kennelijk is deze tjalk toch weggekomen want een deel van de dag zeilde het schip vlak bij ons. Het was heerlijk zeilweer maar we voeren wel recht op een dikke bui af. Ineens begon het te plenzen. Alle schepen om ons heen streken de zeilen, alleen de Vriendschap heeft de bui onder vol zeil doorgemaakt. Achteraf zei Rob dat het zo hard regende dat hij het voorschip niet meer kon zien… Het was in ieder geval heel veel hemelwater, toch ook mooi, het zeewater werd haast vlakgeslagen door het vele water van boven, de lucht had bepaald een vreemde kleur, het had iets indrukwekkends. Na de bui een prachtige regenboog. Toen kwam de zon weer door, konden de natte jassen en broeken weer uit en zijn we verder gezeild naar Kornwerderzand en daar aangelegd.
Weer thuis
Op vrijdagochtend om zeven uur door de sluis en nog een laatste stukje zeilen over het IJsselmeer, zeilen netjes oprollen, schoon schip maken en auto’s ophalen. Het was weer een fijne week.
