Naturisten week 26 jul 2014
Aan boord: Bernard, Aletha, Ruud, Paul en Inge, zussen Willie en Tine, Hans, Pieter en very last but not least Mark
We treffen elkaar in de buitenhaven van Lauwersoog aan de zoute kant. De boodschappen zijn zaterdagochtend gehaald in Anjum en we staan te popelen om te gaan zeilen. HW om 11:30, maar er ontbreekt er nog een waarvan het 06 nummer niet klopte. Bijna waren we vertrokken; maar de geduldige schipper weet zich te beheersen.
Het is met recht een senioren bootje ( maar liefst 3 opvarenden zijn 80+ jaar oud, de jongste bijna 50), maar iedereen beweegt soepeltjes en van gene over de naakte lijven is geen sprake. Een klein stukje varen en we lopen vast. Het water is heerlijk van temperatuur en iedereen kan niet wachten van boord te springen. De waddenzee loopt leeg en we bouwen snel een dammetje rond het privezwembadje. Een goed begin.
Terug langs Lauwersoog en nog een keer. Wat zal het; het is overal mooi zeilweertje en zonnig en er is voor jong en oud, ervaren zeilers en minder ervaren een plekje aan boord. Met de luiken open is er zelfs stahoogte.
3Literpak wijn, de gele werkhandschoenen en poedellapjes;een handig zaklantaarntje en het boek van Godfried Bomans komen tevoorschijn; de regenpakken blijven onderin de tas. We krijgen een goede hygiene tip: geen handen wassen na een toiletbezoek in de afwasteil. Ook het plastic afval scheiden houden we erin.
Voor de begrafenis van een goede vriend/eilander willen Willie en Tine dinsdag op Ameland zijn. Met de veerboot op de hielen en wind tegen motoren we de aanlegsteiger voorbij en worden door de stroom flink weggezet. Er liggen al > 10 boten voor anker, dus we moeten een eindje verderop gaan liggen vanwege de "drukte". Het is prima te waden naar de wal (plons kopje onder) maar net die laatste meters bij de basaltblokken zijn gevaarlijk bestrooid met slakjes en scherpe oesterschelpen die je voeten openhalen. Hans en Pieter Mark sjouwen de jerrykan om de watertank bij te vullen na een flinke fietstocht over het eiland. Thanks! Terwijl de opvarenden zich vermaken zich op het eiland ( mintthee van de Hanos) wordt de Dirk eindelijk geschilderd door Bernard en Aletha. Hoewel ik me al vaak heb gestoord aan de roest en las verkleuringen; ziet het er plots iets te mooi en egaal geel uit. Oud en verweerd/gerimpeld is eigenlijk toch het mooist.
De weersgoden zijn ons gunstig gezind. We worden wakker met een briesje. Aan de rand van het geultje ligt een zeehond zijn yoga oefeningen te doen. Even verderop 3 lepelaars. Met een mooie zwaai leggen we in Holwerd aan op het strand in het zicht van de vele wachtenden op de veerboot. Mark gaat hier eerder dan gepland aan wal; we zwaaien hem met z'n allen na.
Hier is het grijs, maar de oostpunt van Ameland ligt in het zonnetje te wachten. Het lijkt wel een bounty eiland als we in de leucothea als bootvluchtelingen aan wal gaan. Maar wel met goed gevulde magen; dankzij de pannekoekenboot van Paul. Heerlijk luieren in de duinen en zwemmen in de Noordzee.
De week eindigt met een hartelijk afscheid in Lauwersoog.
Bij thuiskomst nog wat mailtjes van de opstappers!
Mark
Welkom thuis allemaal! Wat hebben we een mooie week gehad samen. Ik dank jullie voor het fijne gezelschap en Bernard en Aletha in het bijzonder voor de full-service organisatie
Pieter
Nu weer wennen aan het leven op het land, maar dan wel met stahoogte en stromend warm en koud water. Het blijft afzien.
Hans
Bovenste Beste Wadgenoten; Heel, heel voorzichtig probeer ik weer op aarde te landen. Mijn zeebenen beginnen al iets rustiger te worden. Bij mijn thuiskomst, na het afleveren van Pieter, heb ik eerst vijgen geplukt en gegeten. Daarna de voordeur open gedaan het luik verwijderd en mijn bagage incl. mijzelf laten zakken. De 'sta' hoogte was ik al gewend.'s Morgens heerlijk een duik genomen in de sloot achter mijn huis, zonder eb en vloed problemen, en weer terug in mijn eigen huisskûtsje.
Aletha