Weekend 6/7 jul 2013

Aan boord: Bernard, Aletha, Marjon, Joep, Joost, Henk, Niels, Ilse, Thomas, Runa en Adrita

Er waait een warm windje op vrijdagavond als we aan boord stappen. Het schip is al vaarklaar gemaakt om nog voor 20:00u door de sluis te varen.

UBS sails in Enkhuizen heeft de fok gerepareerd en terwijl die wordt aangeslagen rijden een drietal auto's naar Harlingen. Overal betaald parkeren en dan komt Arie op ons af gefietst. Hij heeft een rode schuur vlakbij de zuiderhaven en biedt 2 nachten valetparking aan voor een tientje per auto. Maar of we dan wel in ruil voor zijn mobiele telefoonnummer de autosleutels in willen leveren. Eh… De argwaan van de randstad slaat toe. Is dit een betrouwbare vent? Waarom mogen we niet zelf parkeren? Met enige terughoudendheid gaan we op zijn aanbod in.

Terug in Workum buiten de sluis is er al heerlijk gekookt. De afwas wordt in het gootsteentje gezet. Nog even water tanken bij de jachthaven in 't Soal en dan snel naar buiten. Het is een fantastische zomeravond, de wind is zwak en het begint te schemeren. Marjon en Niels turen op het voordek naar de tonnetjes aan bakboord. De navigatieverlichting wordt gefixed en we kunnen voor anker op het ijselmeer. Het is al middernacht en morgen om 05:30 op. De kooien worden verdeeld; toch duurt het nog even voor ieder zijn bedje heeft opgemaakt en wat onwennig gaat slapen. Vooral in de lage dirk is het passen en meten voor iedereen ligt.

Om 5:30 komen de eerste slaperige hoofden tevoorschijn. Onder het genot van een enkel kopje thee en suikerbrood worden de zeilen gehesen. De geur van gebakken eitjes en koffie doet je maag knorren op het achterdek. De koffie van Joep is perfect gelukt. Om 08:00 is het al druk in de sluis bij Kornwederzand. Er hoeft amper geschut te worden. De zwaluwtjes kwetteren er lustig op los terwijl ze insecten voor de kleintjes vangen. Er is hard gewerkt aan het nest dat tegen de wand van het uitzichtspunt van de sluiswachter is vastgeplakt. Een aantal klei / aarde vermengd met speeksel en strohalmen bouwsels lijken aan elkaar vast te zitten; misschien een centraal wonen project?

Bij de richel vallen we droog. Het is pas elf uur en we hebben nog de hele zaterdag om door te brengen op de plaat. De zon staat hoog aan de hemel, geen vuiltje aan de lucht. Vogeltjes kijken, pootje baden, kokkels rapen, middagdutje, bierkratje koud zetten in het water met een lijntje; wandelingetje maken vullen de middag. En niet te vergeten een praatje met de vrijwilligers van de vogelbescherming. ""Mag aan de vloedlijn je grootste zorg natte voeten zijn"". Oh ja, en water op het vlak, maar liefst 40 putsen van onbekende oorsprong. Er wordt echter geen lekkage gevonden. Het verbaast ons dat de gasten aan boord niet klagen dat de vloer de hele tijd open ligt. Verplaatsen benedendeks is al moeilijk met zoveel man en bagage aan boord.

Na weer een uitstekende maaltijd geimproviseerd door chef Runa wordt er in recordtempo afgewassen. We varen alvast een stuk richting Harlingen tot het donker begint te worden. De waterpeiling komt maar niet overeen met berekening en uiteindelijk nemen we genoegen met 1.8 meter onder het vlak. Moe van de zonovergoten dag kruipt ieder in zijn bedje. Zondagmorgen uitslapen tot 08:00! Net als we de vaargeul bij Harlingen over willen steken komt de veerdienst eraan. Hoge golven.

Nadat de huisdiertjes uitgebreid zijn bestudeerd in hun putsemmertjes gaan ze alsnog de pan in en worden geserveerd met een heerlijk sausje voor de lunch. De vloer ligt alweer open en iedereen geeft gevolg aan de oproep om opnieuw aan bakboord te gaan zitten om het vlak grondig droog te kunnen sponzen. Het mysterie is nog steeds niet opgelost, er wordt geen lekje gevonden…

Een deel van de bemanning roeit met de leucothea naar de wal om een ijsje kopen in het paveljoen aan het strandje.

In de zuiderhaven van Harlingen bellen we Arie die snel de sleutels van de autos komt brengen. Stiekem zijn we toch een beetje opgelucht dat ons vertrouwen in deze Fries niet beschaamd is.