Strontrace 2017
Aan boord: Schipper Bernard van Hemert, Co-schipper Martijn Ras, Coby Jeninga, Simon van Hemert en Rob Meerwijk
De voorbereiding
We hebben met zijn 5-en een superstrontrace gevaren. De voorbereidingen verliepen voorspoedig! We konden dus mooi nog even in de sauna! En natuurlijk op zondag het gezamenlijke diner in de Griene Loads.
De eerste etappe
We waren record-snel in Enkhuizen. Daar hadden we maar 3 uur voor nodig! 8 knoop aan de wind over hobbelig water. Sommige schippers hadden op de heenreis gekozen voor Lelystad. De wind zou namelijk in de eerste nacht even helemaal wegvallen en dan draaien. Het hing van het tijdstip van wegvallen en draaien af wat de verstandige keuze zou zijn. Maar dat weet je pas achteraf zeker! En het was ook onzeker of het Krabbersgat bezeild zou zijn. En kruisen of motoren zijn daar volgens BPR cq strontreglement niet toegestaan. Dat bleek gelukkig precies te lukken met een beetje knijpen.
Na Enkhuizen werd het snel donker en hebben we al de eerste wachten ingesteld. Ikzelf werd pas bij Marken weer wakker. De wind was als voorspeld weggevallen en zou pas een paar uur later uit het zuidoosten weer wat opsteken. Achteraf bleek de keuze over Lelystad beter uit te pakken, omdat zij met weinig wind uit ZZO net wat ruimer konden varen en dus meer snelheid hadden. We passeerden de Oranjesluizen om kwart voor 12 's nachts en het IJ en het Noordzeekanaal mochten we weer in het donker over. Wat mooi dat onze verlichting tegenwoordig zo goed voor elkaar is!
De westelijke Ringvaart
Wij hebben als één van de weinigen gekozen voor de westelijke ringvaart. Ik geloof dat geen van beide scenario's deze keer meer voordelen bood ten opzichte van de andere. Maar we hadden wel het voordeel dat we geen concurrentie hadden en dus ook niet hoefden te jagen, figuurlijk dan natuurlijk, want letterlijk moesten we heel veel jagen. We konden lekker ons eigen tempo lopen. Het weer was er inmiddels niet beter op geworden. De wind nam toe en we hielden het ook niet helemaal droog. Gelukkig was er wel weer lekker warme soep voor ons gemaakt in de sluiskom van Spaarndam. Het liep geweldig. Omdat we met zijn 5-en waren hadden we altijd een handje vrij om cappuccino te maken. We hebben één keer een boom laten staan. Die stond klemvast tussen de stenen. Maar we konden gewoon doorvaren zonder een seconde oponthoud, want de halve walploeg heeft hem met een overgegeven pikhaakje gered. Aan het einde van de ringvaart viel het eerste en enige onvertogen woord: "Dat vond ik een stom plan".
De Kaag
Op de Kaag zijn we naar het tuigsteigertje van de zeilschool geboomd. Daar hebben we op ons gemak het dek geklaard, alsof het geen wedstrijd was en nog een momentje genomen op het achterdek om even tot rust te komen. Super! En vandaar hebben we een superslag gemaakt, in één keer zonder knijpen hoog aan de wind met 6 knoop in zuidelijke richting tussen alle eindlandjes door. Bruisend over het vlakke water. Vriendschap is hier in haar element!
Warmond
De ontvangst in Warmond was weer heel hartelijk. De stront uit geladen en aan de borrel. Maar niet meteen. Eerst moest de grootschootklamp gerepareerd. Die was op de Kaag gebroken. Bernard had een nieuwe gemaakt, dus dat was in principe zo klaar. Behalve dat er 1 bout vastgeroest zat. En toen die los was, bleek het schroefdraad in het roefdak ook weggeroest. Dat werd dus prutsen. Afijn toch nog op tijd klaar voor een borreltje.
De oostelijke Ringvaart
De oostelijke ringvaart konden we helemaal zeilen. We hebben de Westeinder gebruikt om even vrije wind te hebben. We konden even uitrusten, tot in Amsterdam. Het begon op een pleziertochtje te lijken. We passeerden in de avond al Amsterdam. De woonbootbewoners hingen voor de TV, wij in de bomen en in de jaaglijn. Op het IJ heeft Martijn heerlijke pannenkoeken gemaakt en chocolademelk met slagroom. Dat hadden we wel verdiend.
De laatste etappe
Na een ultrakorte slaap was het weer even inkomen, maar uiteindelijk was ook de laatste etappe fantastisch. Het begon vrij rustig op het Markermeer. We voeren in de nacht met een bakstagwindje naar Lelystad. Na Lelystad hebben we gekozen voor de "Age Veldboom-truc". De wind was weer behoorlijk toegenomen. We zijn onder de dijk naar Enkhuizen gevaren op vlak water met continu 7 knoop. Dat lijkt om, maar dat valt erg mee. Het scheelt nog geen anderhalve mijl. En het is veel rustiger en het navigeert makkelijker. En met onze diepgang hoef je je ook geen zorgen te maken over de ondiepten. We hebben allemaal onze slaapjes gehad 's nachts. Dus we kwamen uitgerust weer in Workum aan om 11:15 als derde scheepje. Daar hoeven we ons met onze ruim 14 meter helemaal niet voor te schamen. En gauw weer in de sauna! We zijn nog nooit zo uitgerust teruggekomen van een strontrace als deze keer.
